Ek-fiil

Yazılışı

Türk Dil Kurumu kaynaklarında ek-fiilin yazılışı örnekleriyle birlikte şu şekilde açıklanmıştır:

• Ek-fiilin çekimli biçimleri (idi, imiş, ise) ayrı yazılabildiği gibi bitişik olarak da yazılabilir.
  • Ünsüzle biten kelimelere bitişik olarak yazıldığında i ünlüsü düşer, ayrıca büyük ünlü uyumuna uyar:
    • yorgun-du (yorgun idi),
    • güzel-miş (güzel imiş),
    • gelir-se (gelir ise) vb.
  • Ünlüyle biten kelimelere bitişik olarak yazıldığında araya y ünsüzü girer ve başındaki i ünlüsü düşer, ayrıca büyük ünlü uyumuna uyar:
    • sonuncu-y-du (sonuncu idi),
    • yabancı-y-mış (yabancı imiş),
    • ne-y-se (ne ise) vb.
• Ek-fiilin zarf-fiil eki almış biçimi olan iken ayrı yazılabildiği gibi kelimelere eklenerek de yazılabilir.
  • Eklenerek yazıldığında baştaki i düşer. Eklendiği kelimenin ünlüleri kalın olsa da -ken zarf-fiil ekinin ünlüsü ince kalır:
    • başlayacak-ken (başlayacak iken),
    • çalışıyor-ken (çalışıyor iken),
    • durgun-ken (durgun iken),
    • okur-ken (okur iken),
    • olgun-ken (olgun iken),
    • uyur-ken (uyur iken),
    • yazar-ken (yazar iken);
    • geliyor-ken (geliyor iken),
    • gülmüş-ken (gülmüş iken),
    • öğretmen-ken (öğretmen iken) vb.
  • ünlüyle biten kelimelere bitişik olarak yazıldığında araya y ünsüzü girer ve başındaki i ünlüsü düşer:
    • evde-y-ken (evde iken),
    • okulda-y-ken (okulda iken),
    • okumakta-y-ken (okumakta iken),
    • yolda-y-ken (yolda iken) vb.

Kaynakça

Türk Dil Kurumu Yazım Kılavuzu, https://tdk.gov.tr/icerik/yazim-kurallari/, Erişim: 13.04.2025.